بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی با بارکاری ذهنی در بین پرستاران بیمارستان‌های علوم پزشکی ارومیه

 بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی با بارکاری ذهنی در بین پرستاران بیمارستان‌های علوم پزشکی ارومیه  فاطمه ملک‌پور[1]، یوسف محمدیان[2]*، یوسف محمدپور[3]، بابک فضلی اوچ‌حصار[4]، بابک حسنلوئی[5]  تاریخ دریافت 21/02/1393 تاریخ پذیرش 30/04/1393  چکیده  پیش‌زمینه و هدف: پرستاران بزرگ‌ترین گروه ارائه‌دهنده خدمت در نظام سلامت می‌باشند و باید از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار بوده تا بتوانند مراقبت‌ها را به شکل مطلوب به بیماران ارائه دهند. از طرفی بارکاری در شغل پرستاری بالا می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی و بارکاری در بین پرستاران می‌باشد.  مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی به روش مقطعی بود که در سال 1391 در بین 120 پرستار بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام شد. در این مطالعه از شاخص NASA- Task Load Index (TLX) برای ارزیابی بار ذهنی و پرسشنامه SF-36 برای بررسی کیفیت زندگی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری همبستگی پیرسون تجزیه‌وتحلیل شدند.  یافته‌ها: نتایج نشان داد، نیاز فکری و ذهنی بیشترین مقدار (24/21±16/86( و نیاز فیزیکی کمترین مقدار (16/22±83/55) نسبت به بقیه حیطه‌های بارکاری را دارد. ابعاد کیفیت زندگی در بعد محدودیت فعالیت در اثر مشکلات روحی بدترین وضعیت (91/37± 75/50) و ابعاد کیفیت زندگی در حیطه عملکرد فیزیکی بهترین وضعیت (18/23± 91/73) نسبت به بقیه ابعاد را داشت. بین میانگین نمره بار ذهنی کار با ابعاد کیفیت زندگی در بعدهای محدودیت فعالیت در اثر مشکلات روحی، عملکرد اجتماعی و سلامتی عمومی ازلحاظ آماری همبستگی منفی معنی‌داری وجود داشت ( 05/0P<).  بحث و نتیجه‌گیری: بار ذهنی بالای کار باعث کاهش کیفیت زندگی در پرستاران شده و متعاقب آن باعث کاهش کیفیت خدمات ارائه‌شده به بیماران می‌شود. بنابراین انجام اقداماتی برای کاهش بارکاری در بین پرستاران ضروری می‌باشد.  کلیدواژه‌ها: بار ذهنی کار، کیفیت زندگی، علوم پزشکی ارومیه، پرستاران  مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره ششم، پی‌درپی 59، شهریور 1393، ص 505-499  آدرس مکاتبه: گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تلفن: 09141243406  Email: [email protected]     [1] کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، مربی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران       [2] دانشجوی دکتری بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ارومیه (نویسنده مسئول)       [3] دانشجوی دکتری آموزش پزشکی، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران       [4] کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای، مربی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، دانشکده بهداشت، زاهدان، ایران       [5] کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران